Firman Allah taala dalam Surah al-Maaidah, ayat 52 yang bermaksud: "Dalam pada itu, Engkau lihat orang-orang (munafik) yang ada penyakit dalam hatinya segera berusaha mendampingkan diri kepada mereka (Yahudi dan Nasrani), sambil berkata: "Kami takut bahawa kami akan ditimpa bencana (yang memaksa kami meminta pertolongan mereka)". Mudah-mudahan Allah akan mendatangkan kemenangan (kepada RasulNya dan umat Islam) atau mendatangkan sesuatu hukuman dari sisiNya (terhadap golongan yang munafik itu); maka sebab itu mereka akan menyesal mengenai apa yang telah mereka sembunyikan dalam hatinya."

Dalam ayat ini Allah taala menerangkan sifat-sifat orang munafik, seperti Abdullah bin Ubai dan kawan-kawannya yang berpenyakit di dalam hatinya, iaitu penyakit syak dan ragu-ragu terhadap agama Islam serta bermuka-muka di hadapan orang mukmin. Mereka cepat benar berpaling tadah kepada musuh, lekas menghubungi orang-orang Yahudi dan bermesra-mesra dengan mereka, kerana terpengaruh oleh harta kekayaan mereka, sebaliknya pula kurang yakin kebenaran agama yang dibawa oleh Nabi Muhammad SAW.

Itulah sebabnya mereka berkata: "Kami takut akan kena bahaya." Yang bertujuan, apabila mereka ditimpa bencana alam seperti peperangan atau kekurangan makanan, mudahlah pada anggapan mereka untuk mendapat bantuan daripada orang-orang Yahudi.

Demikianlah gambaran orang-orang munafik di setiap zaman dan tempat, hampir sama belaka. Banyak contoh dalam sejarah mengenai kerajaan-kerajaan yang telah menjadi lemah kerana didapati sebahagian menteri-menterinya bersifat munafik, rela menjadi alat bagi sebuah kerajaan lain yang lebih kuat, sehingga kerajaan itu menjadi mangsanya, lalu hilanglah 'kemerdekaannya'.

Pada pengakhiran ayat ini, Allah menyatakan bahawa ISLAM pasti akan menang, dan pada masa itu puak-puak munafik akan merasa menyesal di atas kelakuan yang mereka telah lakukan dengan sesalan yang amat sangat.